Przejdź do zawartości

Sebastian Coe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sebastian Coe
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 września 1956
Londyn

Wzrost

175 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Moskwa 1980 lekkoatletyka
(bieg na 1500 m)
złoto Los Angeles 1984 lekkoatletyka
(bieg na 1500 m)
srebro Moskwa 1980 lekkoatletyka
(bieg na 800 m)
srebro Los Angeles 1984 lekkoatletyka
(bieg na 800 m)
Mistrzostwa Europy
złoto Stuttgart 1986 bieg na 800 m
srebro Ateny 1982 bieg na 800 m
srebro Stuttgart 1986 bieg na 1500 m
brąz Praga 1978 bieg na 800 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto San Sebastián 1977 bieg na 800 m
Odznaczenia
Kawaler Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Order Towarzyszy Honoru (Wielka Brytania)

Sebastian Newbold Coe (ur. 29 września 1956 w Chiswick w Londynie[1]) – angielski lekkoatleta, biegacz średniodystansowy. Dwukrotny mistrz olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw Europy. Były rekordzista świata na dystansach: 800 metrów, 1000 metrów, 1500 metrów, mili.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Jego pierwszym sukcesem międzynarodowym był złoty medal w biegu na 800 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián, gdzie wyprzedził Erwina Gohlke z Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Rolfa Gysina ze Szwajcarii[2]. W 1978 zajął 3. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach Europy w Pradze (wyprzedzili go Olaf Beyer z NRD i jego kolega z reprezentacji Wielkiej Brytanii Steve Ovett)[3]. W 1979 Coe ustanowił rekordy świata w biegach na 800 metrów (1:42,33 5 lipca w Oslo), 1500 m (3:32,03 15 sierpnia w Zurychu) i 1 milę (3:48,95 17 lipca w Oslo)[4]. Zwyciężył w biegu na 800 metrów w finale pucharu Europy w Turynie[5].

1 lipca 1980 Coe ustanowił rekord świata na 1000 metrów (2:13,40) i przez 1 godzinę był rekordzistą świata na wszystkich czterech klasycznych dystansach średnich (tego samego dnia Ovett odebrał mu rekord na 1 milę)[6]. Na igrzyskach olimpijskich w Moskwie Coe był głównym faworytem w biegu na 800 metrów, a Ovett na 1500 metrów; tymczasem zdobyli mistrzostwa w odwrotnej kolejności. Ovett był pierwszy, a Coe drugi w biegu na 800 metrów, zaś Coe wygrał bieg na 1500 metrów (Ovett był trzeci)[1].

Coe ustanowił kolejne rekordy świata w 1981. Jako pierwszy w historii przebiegł dystans 800 metrów poniżej 1:42,00. 10 czerwca we Florencji osiągnął wynik 1:41,73[7], do dziś (lipiec 2024) pięciu zawodników uzyskało lepsze wyniki na tym dystansie[8]. 11 lipca w Oslo przebiegł 1000 metrów w 2:12,18[9] (według stanu na maj 2021 2. wynik w historii[10]). Dwukrotnie poprawiał rekord na 1 milę do czasu 3:47,33 uzyskanego 28 sierpnia w Brukseli (za każdym razem odbierał rekord Ovettowi)[11]. Ponownie zwyciężył w biegu na 800 metrów w finale pucharu Europy w 1981 r w Zagrzebiu[5], a także w zawodach pucharu świata w Rzymie[12]. Zdobył srebrny medal w biegu na 800 metrów na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach (pokonał go Hans-Peter Ferner z RFN)[13]. 30 sierpnia tego roku ustanowił wraz z kolegami rekord świata w sztafecie 4 × 800 metrów wynikiem 7:03,89 (byli to Peter Elliott, Garry Cook i Steve Cram). W 1983 poprawił halowe rekordy świata na 800 m i na 1000 m, lecz potem zmagał się z chorobami (z toksoplazmozą)[14].

Na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles Coe ponownie zwyciężył w biegu na 1500 metrów i był drugi w biegu na 800 metrów (za Brazylijczykiem Joaquimem Cruzem)[1]. Zdobył złoty medal na 800 metrów na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie, a na 1500 metrów był drugi (za Cramem)[15]. Awansował do finału biegu na 800 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu, lecz w niem nie wystąpił[16]. Nie znalazł się w reprezentacji na igrzyska olimpijskie w 1988. Zakończył karierę biegacza w 1990, po zajęciu 6. miejsca w biegu na 800 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w Auckland[16].

Działalność po zakończeniu uprawiania sportu

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1992–1996 zasiadał w Izbie Gmin z ramienia Partii Konserwatywnej. Otrzymał Order Imperium Brytyjskiego w 1982, a od 2006 jest rycerzem komandorem tego orderu. Od 2000 jest baronem Coe.

W roku 2005 Coe został przewodniczącym komitetu organizacyjnego XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie.

W 2012 został członkiem IAAF Hall of Fame[17].

19 sierpnia 2015 został wybrany na przewodniczącego IAAF. Objął to stanowisko 31 sierpnia, po zakończeniu mistrzostw świata w Pekinie[18].

Rekordy życiowe (stadion)

[edytuj | edytuj kod]
Dystans Czas Rok
400 metrów 46,87 s 1979
800 metrów 1:41,73 min 1981
1000 metrów 2:12,18 min 1981
1500 metrów 3:29,77 min 1986
mila 3:47:33 min 1981
2000 metrów 4:58,84 min 1982
3000 metrów 7:54,4 min 1980
5000 metrów 14:06,0 min 1980

Aktualne rekordy

[edytuj | edytuj kod]
  • Sebastian Coe jest aktualnym rekordzistą Europy w biegu na dystansie 1000 metrów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Seb Coe [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-03] (ang.).
  2. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 447–448 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 554 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 58 ,65, 71 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
  5. a b European Cup A Final and Super League (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-03] (ang.).
  6. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 62, 71 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
  7. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 58 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
  8. All time Top lists Senior Outdoor 800 Metres men [online], World Athletics, 16 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-16] (ang.).
  9. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 62 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
  10. All time Top lists Senior Outdoor 1000 Metres men [online], World Athletics, 3 maja 2021 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
  11. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 71 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
  12. IAAF World Cup in Athletics [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-03] (ang.).
  13. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 562 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  14. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 148 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
  15. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 570 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  16. a b Sebastian Newbold Coe [online], thecgf.com [dostęp 2021-05-03] (ang.).
  17. Vice-Presidents and athletics legends Bubka and Coe to be inducted into IAAF Hall of Fame [online], iaaf.org, 25 czerwca 2012 [dostęp 2015-08-19] (ang.).
  18. Sebastian Coe elected IAAF president [online], iaaf.org, 19 sierpnia 2015 [dostęp 2015-08-19] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]